T.Love – Gliwice 2022 – relacja

Wdzięczność. Z bycia na scenie. Z ponownego grania razem. Dla spragnionej muzyki na żywo publiczności. Wdzięczność wybrzmiewała na scenie chyba najmocniej ze wszystkich emocji, którymi podzielili się – doświadczeni przez ostatnie lata – muzycy T. Love, którzy powracają w najbardziej znanym składzie, który stempel swojej muzycznej jakości przybił 30 lat temu na ponadczasowym dla historii polskiego rocka albumie „King”. Jan Benedek i Jacek „Perkoz” Perkowski na gitarach, Paweł Nazimek na basie, Sidney Polak za perkusją oraz niezastąpiony lider i wokalista Muniek Staszczyk – naznaczony zdrowotnymi przejściami i nie tylko alegorycznym powrotem do dowodzenia rockową machiną, jaką bez wątpienia jest T. Love. Może nie tak dziarscy i rockandrollowi jak kiedyś, ale stojący wciąż pewnie na scenie, z bogatą przeszłością i nowym materiałem, być może zgrani najlepiej niż kiedykolwiek w karierze – muzycy przejęli gliwicką arenę pełni energii, którą z całą mocą chcieli podzielić się z licznie zgromadzoną tego wieczoru publicznością.

Zaczęli przebojową nutą – od singlowej „Pochodni” z najnowszej płyty „Hau! Hau!” – która święci triumfy w stacjach radiowych i od momentu swojej premiery była jasnym sygnałem, że T. Love ma jeszcze wiele porywających melodii do zagrania. Świetny i energetyczny start, który od lżejszego, acz niezwykle chwytliwego tonu ustawił bieg koncertu, podczas którego usłyszeliśmy liczną reprezentację kompozycji z najnowszego krążka. Bo tylko w pierwszej części występu pojawiły się: szczere „Ja ciebie kocham” (z uderzającym celnością mgnieniem niedawnej przeszłości w tekście: „Samotnie w swoich bunkrach dziś wszyscy oswajają śmierć…”), tytułowy utwór ze skandowanym okrzykiem i gitarowymi zagrywkami, a także zadedykowany zmarłemu w tym roku ojcu Staszczyka – poruszający „Tomek”. Premierowe kompozycje, które dopiero nabierają wiatru w żagle, przedzielone były najbardziej wyczekiwanymi strzałami z przeszłości. Bo obok premiery trzynastego albumu studyjnego oraz świętowania powrotu składu sprzed trzech dekad, T. Love obchodzi w tym roku również 40-lecie działalności. I tak, podczas nieco ponad półtoragodzinnego koncertu, pojawiły się utwory z najważniejszych i najbardziej barwnych momentów kariery zespołu. Nie zabrakło oczywiście rockowych hymnów przeszłości („Na bruku”, „Motorniczy”), ale także reminiscencji szalonych lat 90. („1996”, „Banalny”). Jednym z najmocniejszych momentów koncertu był krótki, bardzo surowy i zwarty set, gdzie prym wiedli przede wszystkim gitarzyści – refleksyjny „Gnijący świat”, bluesowa „Ponura Żniwiarka” oraz bardzo klasyczne, premierowe „Trzy czwarte” z zaraźliwym riffem, gdzie zwłaszcza „Perkoz” i „Nazim” mieli prawdziwe pole do popisu i zachwycili gitarowymi zagrywkami.